De doelman van Indiana Fever Aari McDonald was een van de grootste verrassingen in het team.
Na deelname aan de koorts op een vrijstelling van moeilijkheden begin juni, scheen McDonald en verkreeg uiteindelijk een rustovereenkomst van het seizoen met de franchise.
FTW sprak met McDonald voor een verhaal over de manier waarop zij en de koorts zo perfect voor elkaar waren. We hebben echter nog meer informatie van McDonald over het spelen met Indiana en zijn geschiedenis.
Hoe Aari McDonald Fever heeft gedijen door tegenspoed om de perfecte aanpassing te vinden
“Elke dag probeer ik hier altijd mee aan te pakken”, zei McDonald over zijn onverwachte pad om zich aan te sluiten bij koorts. “Ik ben elke dag ongelovig. Like, Dang, alles gebeurt snel … Ik ben blij en ik ben aanwezig. Ik wil zijn waar mijn voeten zijn en profiteren van alles wat naar me toe is gekomen en mezelf te zijn en te proberen een impact te hebben op en uit het veld met (mijn koortsteamgenoten).”
Om te spelen met de Guardian of Superstar Caitlin Clark in de overwinning van de beker van de verrassingscommissaris van Indiana tegen de Minnesota Lynx, duik met McDonald op bepaalde take -outgerechten, we konden onze speelfilm niet betreden.
Dit interview werd gecondenseerd en gepubliceerd voor meer duidelijkheid.
Staat er iets in de manier waarop je bent opgevoed, maar ze zijn coaches die je hebt opgroeien-die je hebben geholpen om te navigeren door de spontaniteit van het zijn van een professionele atleet?
Ik ben altijd aan te passen aan elke vorm van situatie waarin ik ben geweest, en ik denk dat het met volwassenheid komt. Dating, gewoon, ik vertrok mijn laatste drie jaar naar de Lycée. Ik kom uit Fresno, maar ik ging naar een privéschool in Stockton, en daarom heb ik mijn drie jaar beëindigd … Wees verre van mijn familie, ik denk dat dat me heeft geholpen om meer te rijpen en zeer aanpasbaar te zijn aan mijn situatie en mijn omgeving. Dus ik bedoel, ik heb het gevoel dat ik deze volwassenheid altijd heb opgroeien en net is aangepast aan elke situatie.
Was er een bepaalde speler die je opgroeide, misschien op de universiteit, op de middelbare school, misschien toen je bij de W aankwam, was het echt een mentor voor jou?
Mijn rekruutseizoen (met de droom van Atlanta), Odyssey Sims nam me onder zijn hoede, en ik weet dat we daar niet het beste seizoen hadden, en ik had ook niet het beste rekruutseizoen … (Odyssey) hielp me mijn geest echt goed te houden omdat het moeilijk was, omdat je van de universiteit kwam waar je was als de hoofdspeler, en je had gewoon een geweldige senior jaar, je bent ten onrechte. Je zit niet echt in een goed team. (Wij) hadden zoveel coachwijzigingen. (Odyssey) maakte mijn taak gemakkelijker, en ze maakte het leuk, dus ik waardeer het daar echt voor.
Wat was de sleutel tot de koorts die de overwinning van de Commissioner Cup op de Minnesota Lynx won?
Ik denk dat de sleutel onze verdediging was. Als je terugkijkt, hebben we ze in een laagseizoen gehouden dat ik bedoel, dan hebben we dingen moeilijk gemaakt voor (napeesa ketting). Bij aankomst is Phee nummer één in ieders screeningrapport, (maar) het was niet effectief deze game. Dus ik bedoel, dit geeft onze intentionaliteit aan de details van screening. We wisten dat Minnesota een groot team is. (Zij) zijn gedisciplineerd. Ze lopen hun sets met een ritme en een doel, dus ik bedoel … we moeten dingen moeilijk maken. Gaan we ze elke keer stoppen? Nee, maar we moeten het doen en bevatten. En ik denk dat we het hebben gedaan, en aan de andere kant dicteerde onze verdediging onze aanval. We hebben stilgelegd, maar ik denk dat we altijd hebben geëxecuteerd en hebben gekregen wat we wilden.
Wat denk je dat het geheim is om de chemie van het team te vormen?
Aan de ene kant, gewoon altruïstisch zijn. Ik denk dat de factoren van de chemie van het team. Je moet gewoon meer zelf geven, en geen ego’s … dit allemaal niet. Dus ik heb de indruk dat dit is wat we hebben (in Indiana). Er zijn geen ego’s. Iedereen wil winnen. We zijn allemaal competitief en we hebben allemaal een doel aan het einde. Dus ik bedoel, ik denk dat we daarom nu klikken.
Vond je het leuk om te spelen voor de koortscoach Stephanie White?
Ik heb. Witte coach, ik ken haar al lang niet. Ik speelde vorig jaar tegen haar, maar ik kom gewoon … ze zei dat ik mezelf moest zijn … coach zijn en me dit vertrouwen geven dat ik tijdens mijn carrière nodig heb en gemist, ik bedoel, het betekende veel voor mij, en daarom kan ik daarheen gaan en mezelf zijn en meer klaar zijn voor het team.
Hoe speelt hij met Caitlin Clark?
Het was goed. Ze is grappig. Ik wist niet wat ik kon verwachten, ik en haar, noch gewoon bij haar in haar team. Maar ze is een grote basketbalspeler (en één) nog beter mens. Ik heb haar leren kennen en zien hoe … op de grond is alles zakelijk, maar uit het veld … ze is grappig, een kleine joker. (Zij) maakt altijd grappen. Dus ik bedoel, het was goed om te zien.
Was er iets op je reis om deel te nemen aan de koorts die een beetje surrealistisch was?
Ik denk dat voor mij dit moment dat ik tegen mezelf zei: “Oh, het is surrealistisch”, toen ik tegen DC controleerde voor de eerste wedstrijd, en ik hoor net als fans. Toen ik mezelf sneed, zei ik tegen mezelf: “Is het voor mij?” Ik had de koude rillingen, toen zei ik tegen mezelf, oké, laat me eruit komen. Omdat ik moet beginnen met spelen. De omgeving, de ervaring van fans is iets dat ik nog nooit eerder heb geweten. Ze komen uit de rail en ze gaan hard voor hun team en hun spelers.
